Kategori: İktibas

O halde, hangi şahsiyetlere büyük adam demeli? Bunun esasları şunlardır: 1. Büyük adam, her şeyden önce iyi niyet sahibi adamdır. İcraatındaki amiller, toplumun yükselmesidir. Kendisinin bir çıkar kaygısı yoktur. 2. Büyük adam, her devirde erdem ve meziyet diye tanınan vasıfların birçoğuna sahip olan adamdır. 3. Büyük adam, özel hayatında da yüksek ve temiz olan adamdır....

Kıymetli tarihçilerimizden merhum Prof. Dr. Osman Turan Bilge Kağan’dan mülhem olarak Türk milletine şöyle sesleniyordu: Bilge Kağan’ın hitâbesinde Türklerin, tarih boyunca, inandıkları Cihân hâkimiyeti mefkûrelerini belirten ifâdeler de görülmektedir. Nitekim bu imân ve ideal Gök-Türk, Selçuklu ve Osmanlı devirlerinde fiilen yaşamış ve buna dair pek çok vesika bize kadar gelmiştir. İslâm dini ve mefkûresi de...

Yıl 2013… Müslüm Gürses’i kaybettiğimiz yıl… O zamanlar bendeniz lise talebesiyim. Şuan iktibasını yaptığım gazeteci yazar Ahmet Hakan’ın Üç Babalar Divanı adlı köşe yazısını okuduğumu ve olayın sıcaklığıyla bu yazıdan çokça etkilendiğim dün gibi hatrımda… Şimdi ise Yıl 2018. Müslüm Gürses hayatının konu alındığı “Müslüm” filmiyle tekrar gündemde… 3 haftada 4 milyona yaklaşan izleyici sayısına...

Yetimlerimiz Bosna’da, Kosova’da, Batı Trakya’da: Irak’ta, Nahcivan’da, Kıbrıs’ta yetimlerimiz. Bunlar, Osmanlı İmparatorluğu “med” halindeyken, dünyayı kaplayan fakat sonunda “cezîr” haline (med-cezîr: gel-git) düşerken, oralarda bıraktığımız kardeşlerimizdir. Bugün artık engeller kalkmış gibidir. Oralara gidemez-sek bile ziyaret, seyahat, ticaret, kültür alışverişleri yaparak, onlarla kaynaşmamız, her zaman mümkündür. İşte, bu geleceği görenler, ümitleri kökünden kazımak için, Irak’ta, Abhazya’da,...

  Abdülhamid Han (Göksultan) (H. Nihal ATSIZ) Toplumun en büyük haksızlığa uğramış tarihî şahsiyetlerinden biri, II. Abdülhamid’dir. Kendisinden önceki devirlerin ağır yükünü omuzlarında taşıyan, en güvenebileceği adamların ihanetine uğrayan ve dağılmak üzere olan içi dışı düşman dolu bir imparatorluğu 33 yıl sırf zekâ ve hamiyeti ile ayakta tutan bu büyük padişahı katil, kanlı, müstebit, kızıl...

Marko Polo, Radloff, Wilheim Ludwig Thomsen, Yadrintsov, Willi Bang onun talebesi Annemarie von Gahain, Albert von de Coq. Karl Heinrich Menges, sonra Gyula Nemeth, onun selefi Arminius Vambery, Ligety, Raszony ünlü Alman şarkiyatçısı Georg Jacob, Avusturyalı Andreas Tietze onun talebesi lngebord Baldauf. Sonra Japonlar Masao Mori ve diğerleri. Sonra Fransız ekolü ve nihayet Taşkent’de Araştırma...

Biz, kelimelerle düşünürüz. Kelimelerle konuşuruz. Çok güzel bir deyimimiz var: Ayağını yorganına göre uzatmak. Bu deyimi dilimiz için kullanırsak şöyle bir benzetme yapmış oluruz: Bu deyimdeki yorgan; bildiğimiz, kullandığımız kelime sayımızdır, yani dil dağarcığımızdır. Ayak ise meramımızdır. Yani herkes meramını, istediklerini, düşündüklerini, ancak bildiği, benimsediği, sevdiği kelimelerle anlatır, yazar. Yorgan kısa olduğu zaman ayak ya...

Gecen asra, kitle iletişimi ve buradan gelen yoğun mesajlar damgasını vurdu. Yazılı, sözlü, görüntülü araçlarla mesajlar aynı anda milyonlara iletildi. Bu araçlar arasında en önemlilerinden biri olarak beyaz perde kendisini gösterdi. Zaman zaman sinema salonları tıka basa doldu, beyaz perdede yaşananlar insanların hedefleri haline geldi. İlk perde sinemada sahnelenirken, ikinci perde evlerde, sokaklarda, şehirlerde oynandı....

-1- Şu köprünün yolu öyle yoldur ki Katır geçer, Eşek geçer, At geçer. Ordan geçmeyecek canlı varmı ki, Tazı geçer, Kestil geçer, İt geçer. Şimdi anlatayım yolları sana, Aman sabrınızı taşırmayın ha. Şu söze kulak ver yalan mı yoksa? Milyar geçer, Milyon geçer, Pul geçer. Şu yola bak sanki Tanrı yapısı, Acep neredendir bunu kapısı,...

Bir gün insan, “virgül”ü kaybetti… Virgülü kaybedince zor ve uzun cümlelerden korkar oldu, git gide daha basit ifadeler kullanmaya başladı… Cümleler basitleşince, düşünceler de basitleşti. Bir başka gün insan, “ünlem” işaretini kaybetti… Bunun sonucu olarak, ses tonunu hiç değiştirmeden konuşmaya başladı… Artık ne bir şeye kızıyor, ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey onda en...